Kilka faktów o filmie „Kevin sam w domu”, których możecie nie znać

Latem 1989 roku John Hughes wyruszył z rodziną na wakacje do Europy. Już po powrocie, kiedy walizki zostały rozpakowane, a wszyscy mogli wrócić do domowych obowiązków, Hughes pomyślał – a co by było, gdybyśmy zapomnieli o naszym synu? I tak powstała koncepcja stworzenia filmu o dziecku, które zostało samo w domu, podczas gdy jego rodzina poleciała do Paryża.

Poszukiwanie idealnego Kevina trwało bardzo długo. I choć, łączący funkcje scenarzysty i producenta, John Hughes przekonywał reżysera Chrisa Columbusa, że Macaulay Culkin, który zagrał w nakręconym przez niego Wujaszku Bucku, będzie idealny, Columbus i tak przesłuchał ponad 200 młodych aktorów, którzy przyszli na casting. Jednak w końcu musiał przyznać, że Culkin jest najlepszy.

Swoją drogą podczas seansu zwróćcie uwagę na Fullera, noszącego wielkie okulary kuzyna Kevina. Zagrał go młodszy brat Macaulaya Culkina, Kieran. Dziś możecie kojarzyć go z roli Romana Roya w Sukcesji. I z występu w kręconym w Polsce Prawdziwym bólu. A już w ogóle mocnym kuriozum – oczywiście z dzisiejszej perspektywy – jest to, że w Kevin sam w Nowym Jorku zobaczycie... Donalda Trumpa.

A konkretnie Harrym, czyli tym mniejszym. Ale będący wówczas na topie De Niro nie potraktował propozycji wystąpienia w filmie familijnym zbyt poważnie. Ciekawe, czy żałował, spoglądając na listy box office. Pewnie nie, skoro wiele lat później przyznał w jednym z wywiadów, że nie widział Kevina.

Ostatecznie rolę Harry'ego Lime'a (dokładnie tak samo nazywał się kryminalista z klasycznego Trzeciego człowieka, grany przez Orsona Wellsa) przyjął inny aktor o włoskich korzeniach, do tego również znany z ról w filmach gangsterskich – Joe Pesci. Nie był gościem z łapanki; Pesci miał już wówczas na swoim koncie nominację do Oscara (za rolę we Wściekłym byku), udział w słynnym Dawno temu w Ameryce, a szerokiej widowni przedstawił się cudowną rolą Leo Getza w Zabójczej broni 2. I wypadł świetnie, choć podobno sprawiał na planie swego rodzaju kłopoty wychowawcze. Pesci, wychowany na ulicach cieszącego się złą sławą Newark, przeklinał jak szewc. A że sporą część obsady stanowili nieletni, Chris Columbus prosił go, żeby się powstrzymywał. Ostatecznie dogadali się, by Pesci zamiast używanego jako przecinek fuck mówił fridge. Ta cenzura i tak nie utemperowała charakteru aktora, który chciał, żeby grający Kevina Macaulay Culkin naprawdę się go bał – dla uwiarygodnienia filmu. Dlatego podczas jednej ze scen... ugryzł go.

Jest w Kevinie samym w domu scena, w której główny bohater sięga po zdjęcie dziewczyny Buzza, swojego starszego brata. I, jakby to ładnie powiedzieć – nie jest oszołomiony jej urodą.

Dzisiaj wielu wyczulonych na tego typu historie widzów może pomyśleć: filmowcy ewidentnie natrząsają się z jakiejś nastolatki. Tymczasem Chris Columbus doskonale wiedział, że angażując do tej bardzo epizodycznej roli – naprawdę bardzo, bo ograniczającej się do jednego zdjęcia – dowolną aktorkę, sprawi jej przykrość. Dlatego w tę kreację wcielił się... syn jednego z członków ekipy, ucharakteryzowany na dziewczynę.

A skoro już o kobietach na planie Kevina samego w domu, to zupełnie niesamowicie potoczył się życiorys Hillary Wolf, grającej w filmie Megan, siostrę głównego bohatera. Po premierze jej filmowe CV za bardzo nie napęczniało; pojawiła się na pierwszym planie w obrazie Big Girls Don't Cry... They Get Even oraz, oczywiście, w drugiej części Kevina. Wszystko dlatego, że Wolf postawiła na sport, zostając zawodową judoczką. I nie, że skończyło się na jakichś mistrzostwach stanu – filmowa Megan reprezentowała Stany Zjednoczone na igrzyskach w Atlancie (rok 1996) oraz Sydney (2000). Niestety nie przywiozła żadnego medalu.

Są sprawy ważne i ważniejsze, a Kevin w święta należy do tych drugich – powiedział Stanisław Janowski, prezes zarządu stacji Polsat, zapowiadając tym samym obecność filmu Chrisa Columbusa w świątecznej ramówce. Ta historia w ogóle się Polakom nie nudzi. W zeszłym roku w Święta obejrzały go 4 miliony osób.

Po raz pierwszy Kevin sam w domu został wyemitowany w okresie bożonarodzeniowym 25 grudnia 1995 roku, na antenie TVP1. Później film Columbusa mogliśmy oglądać w święta na TVN-ie, a od 2003 roku rękę na tym hicie położył Polsat. Kiedy w 2010 roku stacja ogłosiła, że nie wyświetli go w święta, powstała petycja, pod którą podpisało się ponad 50 tysięcy osób. I trzeba było zmieniać plany.

Co ciekawe, do polskich kin Kevin trafił po raz pierwszy... ponad dwa lata po premierze w USA, 25 grudnia 1992 roku. Co tym bardziej ciekawe – dzień później na ekranach pojawił się Kevin sam w Nowym Jorku. Według Wikipedii na pierwszą część bilety kupiło ponad 900 tysięcy widzów. Dzisiaj, nawet w okresie pandemicznym, taki wynik nie byłby rewelacją, ale lata 90. były pod tym względem inne. Nie było multipleksów, na jednego mieszkańca przypadało kilkanaście razy mniej foteli kinowych niż obecnie, więc za hity uchodziły produkcje, którym udało się zgarnąć widownię rzędu 500 tysięcy osób. Wykręcenie prawie miliona było w takich warunkach czymś absolutnie niespotykanym.